Przymiotniki w języku szwedzkim w zdaniu znajdują się przed rzeczownikami. Każdy przymiotnik ma trzy formy, które zależą od rodzaju i liczby określanego rzeczownika.

Przymiotniki można podzielić na pięć grup.

Grupa I
Rzeczownik w rodzaju męsko-żeńskim (utrum) w liczbie pojedynczej - przymiotnik zachowuje formę podstawową.
en billig stol (tanie krzesło).

Rzeczownik w rodzaju nijakim (neutrum) w liczbie pojedynczej- przymiotnik otrzymuje końcówkę -t.
ett billigt bord (tani stół).

Rzeczownik w liczbie mnogiej (obu rodzajów) - przymiotnik otrzymuje końcówkę -a.
billiga stolar / bord (tanie krzesła / stoły).

Grupa II

Do tej grupy należą przymiotniki, które w swojej podstawowej formie kończą się na -t, np. svart (czarny).
W ich przypadku w liczbie pojedynczej używamy zawsze formy podstawowej, niezależnie od rodzaju określanego rzeczownika, np. en svart stol (czarne krzesło), ett svart bord (czarny stół).
Liczbę mnogą tworzymy przez dodanie końcówki -a, np. svarta stolar / bord (czarne krzesła / stoły).

Grupa III

Należą do niej przymiotniki, zakończone na -d, np. god (smaczny). Wtedy dla rodzaju neutrum końcowe -d zmienia się na -tt, np. god - gott. Liczbę mnogą tworzymy przez dodanie -a, np. god - goda.

Grupa IV

Niektóre przymiotniki mają taką samą formę niezależnie od rodzaju i liczby określanego rzeczownika, np. en bra film (dobry film), bra vänner (dobrzy przyjaciele).

Grupa V

Przymiotniki zakończone na -en zachowują się inaczej. W rodzaju neutrum końcówkę -en zmienia się na -et, np. en bjuden pojke (zaproszony chłopiec).
Liczbę mnogą tworzy się poprzez zastąpienie końcówki -en końcówką -na, np. bjudna vänner (zaproszeni przyjaciele).

Wyjątkiem jest przymiotnik liten(mały), który w liczbie mnogiej ma formę små, np. små pojkar (mali chłopcy).


Materiał powstał na podstawie: Szwedzki Krok dalej